پژوهشِ حاضر از منظرِ روش شناسی کیفی به بررسی تفاوت‎های موجود در نوعِ موسیقی مصرفی جوانان شهر تهران و تفسیر ایشان از آن می‎پردازد. جهتِ فهمِ جامعه شناسانۀ تفاوت‎های مصرفِ موسیقی جوانان این موضوع از رهگذرِ سرمایۀ فرهنگی_ مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به داده‎های متنی پژوهش، پژوهشگران از میان روش های کیفی روشِ تحلیلِ محتوای کیفی را انتخاب کرده‎اند. داده های پژوهش از طریقِ مصاحبۀ نیمه ساخت یافته با مشارکت کنندگانِ پژوهش گردآوری شده است. با توجه به اهدافِ پژوهش جریانِ انتخاب مشارکت کنندگان بر مبنای نمونه گیری هدفمند صورت یافته است. پژوهشِ حاضر تفاوت‎هایی که میان کنشگرانِ جوانِ با سرمایۀ فرهنگی متفاوت در حوزۀ مصرفِ موسیقی و تفسیر آن وجود دارد را در قالبِ مفاهیم و مقولاتی نشان داده است. این مفاهیم و مقولات عبارت‎اند از: 1. ذائقۀ تربیت شده و ذائقۀ حسی 2. هارمونی و شوریدگی 3. رهنمون‎های مذهبی: مواجۀ نقدآمیز و مواجۀ طردآمیز 4. شنیدن ناشنیدنی ها و دیدن نادیدنی ها و 5- بخشی از ما. نتایج پژوهشِ حاضر نشان می‎دهد، مادامی که کنشگرانِ اجتماعی در سطحِ بالایی از سرمایۀ فرهنگی قرار دارند، در زمینۀ مصرفِ موسیقی به سمت نوعی فرهنگ گرایی رغبت و گرایش دارند. اما در نقطۀ مقابل کسانی که سرمایۀ فرهنگی به میزان اندکی در اختیار دارند به طبیعت نزدیکتر هستند. به عبارتی، ایشان قادر نیستند خود را وارد کدهایی کنند که با آن بتوانند موسیقی هایی نظیر سنتی، کلاسیک غربی یا موسیقی باروک را بازشناسی کنند. بنابراین از دو مفهومِ محوری فرهنگ‎گرایی و طبیعت‎گرایی جهت صورت‎بندی کردند،تفاوت های موجود در مصرف و تفسیر موسیقی در نزد جوانان می‎توان استفاده کرد.

یکی از مفاهیمی که انتظار می رود با هوشمند شدن شهرها، دچار تحول شود، مفهوم مشارکت شهروندان در امور شهرسازی و مدیریت شهری است. بویژه در شهری چون تهران که میزان مشارکت تا نقطه مطلوب، فاصله زیادی دارد. مسأله آن است که اگر پیدایش شهرهای دیجیتالی و هوشمندسازی شهرها از ابعاد و جنبه های مختلف بر شهر و شهرنشینی، مدیریت شهر و زندگی در شهرها اثر می گذارد، بر روی مشارکت که مفهومی با اهمیت بسیار بالا بوده و درای آورده های بالقوه بی شمار در مدیریت شهری است-چه تأثیری دارد و آینده مشارکت شهروندان در بستر شهرهای هوشمند و پویا، چه تحولاتی به خود خواهد دید؟ پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی، ضمن استفاده از روش ها و ابزارهای مطالعاات اسنادی در بخش مبانی نظری و پیشنه های پژوهشی و سپس بر پایه راهبرد پیمایش (پرسشنامه شهروندان و پرسشنامه خبرگان و متخصان)، سعی نمود نسبت به گردآوری داده ها و سپس تجزیه و تحلیل آنها اقدام نماید. نتایج نشان دهنده تأیید فرضیه پژوهش است، زیرا نمره گزاره ها از حداقل قابل قبول (3.1) بالاتر و انحراف معیار نیز تقریبا در همه موارد، زیر 1 بوده است. همچنین آزمون تی تک نمونه ای نشان از تأیید گزاره ها داشت. نتیجه پژوهش، شامل ارائه ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های مشارکت در شهر هوشمند و پویا در تهران به عنوان الگوی تمام نمای شهر ایرانی است.

مقدمه: کلانتری ها به عنوان لایه اصلی ارایه خدمات پلیسی به مردم، نقشی اساسی در کاهش نرخ جرایم و امنیت پایدار اجتماعی ایفا می کنند. هدف از این تحقیق عارضه یابی سیستم عملکرد خدمات انتظامی کلانتری ها و ارایه راهکارهایی به منظور بهبود عارضه های استخراج شده می باشد. روش: پژوهش پیش رو بر اساس هدف، کاربردی و از نظر روش، پیمایشی می باشد. ابتدا با استفاده از مصاحبه با فرماندهان انتظامی و روسای کلانتری ها، حوزه خدمات انتظامی کلانتری مشخص شد و سپس، بر اساس مدل تعالی مکنا پرسشنامه ای محقق ساخته جهت جمع آوری داده ها تهیه گردید. جامعه آماری، نمونه ای 250 تایی از کارکنان و مراجعه کنندگان کلانتری های شهر تهران می باشد. روایی پرسشنامه بر اساس نظر خبرگان تایید و سنجه پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. یافته ها: ابتدا 8 متغیر و 36 گویه ارایه شد تا سطح عملکرد و آسیب های موجود در کلانتری ارزیابی شود. این متغیرها عبارت اند از: رهبری، منابع انسانی، سیستم ها و تکنولوژی، فرآیندها و الگوهای رفتاری؛ همچنین متغیرهای نتایج که عبارت اند از: نتایج کارکنان، نتایج مراجعه کنندگان (مشتریان) و نتایج عملکرد. عارضه های اصلی سیستم خدمات انتظامی در شاخص های کارکنان، نتایج مربوط به کارکنان و فرآیندها یافت شد و بر اساس زیرمعیارها ده عارضه بحرانی کلانتری ها شامل تطابق بین صلاحیت ها و وظایف، رضایت شغلی، سیستم تشویق، عدم وجود سیستم مشخص مدیریت فرآیند، تعهد کاری، عدم نمایش فرآیندی و مشخص بودن الگوی کارها، عدم سیستم ارزیابی رضایت شغلی، عدم سیستم رسیدگی به امور مشتری، بهبود مستمر فرآیندها، آموزش و اثربخشی استخراج گردید. نتیجه گیری: جهت حل عارضه های سیستم خدمات کلانتری ها، راهکارهای بهبود از جمله تقویت و تدوین برنامه های بلندمدت به منظور بهبود رضایت شغلی و تعهد کارکنان، وجود سیستم مدیریت عملکرد منحصربه فرد کلانتری ها و اجرای سیستم مدیریت فرآیندهای کسب وکار ارایه و به طور مفصل تشریح شد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت بین تاثیر مداخله مددکاری اجتماعی بر حل اختلاف خانوادگی مراجعه کنندگان، بر اساس تعداد جلسههای شرکت در دوره حل اختلاف پرداخته است. و به این منظور در این تحقیق از تئوری حل اختلاف غیر قضایی به عنوان چهارچوب نظری استفاده شده است. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایشی و جامعه آماری، همسران مراجعه کننده به واحد مددکاری اجتماعی کلانتری های شهر تهران است که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده و بر حسب جامعه اماری، تعداد 108 نفر از بین جامعه آماری به عنوان نمونه انتخاب شدهاند. پس از انتخاب نمونه با استفاده از تکنیک پرسشنامه، در دو مرحله، مرحله اول( نوع سنجی اختلاف) و مرحله دوم(سنجش تاثیر مداخله مددکاری اجتماعی بر اساس تعداد جلسه های مشارکت همسران) پس از یک دوره یک ماهه حل اختلاف، اطلاعات نمونه جمع آوری گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، مشخص شد که مداخله مددکاری اجتماعی، بر اساس تعداد جلسه های مشارکت مراجعه کنندگان در دوره حل اختلاف، بر سه نوع اختلاف خشونت خانگی، اعتیاد همسر و دخالت اطرافیان تاثیرگذار بوده و موجب کاهش آنها شده است، اما بر اختلاف ناشی از بی توجهی عاطفی-ارتباطی و اشتغال زن تاثیری نداشته و به کاهش آنها منجر نشده است.

هدف پیمایش بررسی تاثیر نظارت همگانی برانگیزش کارکنان کلانتری های تهران بزرگ انجام گرفته است. داده های پژوهش ازطریق پرسشنامه درمیان 353 نفر از کارکنان کلانتری های بزرگ به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در آبانماه 1386 گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون خی دو یک متغیره استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که نحوه فرایند بررسی خواسته های مردم در دفتر نظرات همگانی ناجا (197)، نحوه احضار کارکنان متشاکی توسط مرکز نظارت همگانی، تشویق سیستماتیک 197 ازکارکنانی که توسط مردم مورد تقدیر قرار گرفته اند، بر انگیزش کلانتری های تهران بزرگ تاثیر مثبت دارد. نتایج نیز نشان می دهد که میزان تبلیغات 197 در انگیزه های شغلی کارکنان تاثیر منفی دارد. سایر نتایج نیز نشان می دهد که میزان و بررسی رابطه درجه پاسخگویان و نگرش آنها درخصوص تاثیر احضار کارکنان متشاکی به 197 در ایجاد انگیزه مثبت شغلی رابطه معنی داری وجود دارد . بین درجه پاسخگویان و نگرش آنها در خصوص تاثیر نحوه و فرآیند بررسی خواسته های مردم در دفتر نظارت همگانی، تشویق سیستماتیک کارکنانی که توسط مردم مورد تقدیر قرار گرفته اند و میزان تبلیغات دفتر نظارت همگانی بر ایجاد انگیزش مثبت شغلی در کارکنان کلانتری های تهران بزرگ رابطه معنا داری وجود دارد. بر اساس نتایج، می توان پیشنهاد کرد که ازتبلیغات زیاد و اضافی درجهت افزایش نظارت مردم بر عملکرد پلیس پرهیز نمود، زیرا افزایش تبلیغات می تواند تاثیر معکوسی داشته باشد و ضمن کاهش اعتماد مردم به پلیس، انگیزه شغلی کارکنان ناجا را به ویژه کارکنان کلانتری های تهران بزرگ را کاهش می دهد. به طور کلی، اگر چه کارکنان کلانتری ها، مرکز نظارت همگانی را در کنترل و نظارت عملکرد پلیس باور دارند، ولی در برخی از مواد مرکز نظارت به دلیل عدم رعایت برخی امور و توجه بیش ازحد و یک طرفه به گزارش های مردمی موجب کاهش انگیزه شغلی کارکنان شده است.

اثربخشی نشان دهنده درجه ای است که طی آن هدف ها به انجام رسیده اند، میزان موفقیت در تحقق هدف ها و یا انجام ماموریت می باشد. همیشه این دغدغه وجود دارد که آیا عملکرد معاونت پیشگیری انتظامی کلانتری ها به عنوان رکن اصلی برقراری نظم و امنیت و پیشگیری از وقوع جرم موجب ایجاد احساس امنیت و رضایت شهروندان کرمان بوده است؟ در این تحقیق اثربخشی با شاخص های ایجاد احساس امنیت و رضایت شهروندان کرمان در راستای عملکرد معاونت های پیشگیری انتظامی کلانتری های این شهر مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفته است: 1– عملکرد معاونت های پیشگیری انتظامی کلانتری های شهر کرمان در ایجاد احساس امنیت شهروندان تاثیر دارد. 2– عملکرد معاونت های پیشگیری انتظامی کلانتری ها شهر کرمان در جلب رضایت شهروندان کرمان موثر است. جامعه آماری 1523 نفر از مراجعین به ایستگاه های پلیس کرمان و متقاضیان رسیدگی به خدمات پلیسی 110 کرمان بوده که با استناد فرمول کوکران، تعداد 195 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. پس از توزیع پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t یک طرفه داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. که در نتیجه، عملکرد معاونت های پیشگیری انتظامی کلانتری های شهر کرمان در ایجاد احساس امنیت و همچنین در جلب رضایت شهروندان کرمان موثر بوده است. از یافته های این پژوهش می توان در راستای بهبود عملکرد معاونت های پیشگیری انتظامی کلانتری های شهر کرمان استفاده کرد.

زمینه و هدف: پلیس با الهام از سیاست های گذشته و در اجرای وظیفه قانونی مبنی بر میانجی گری، اقدام هایی درخصوص حل وفصل پدیده مجرمانه بین اصحاب دعوا به عمل می آورد که دوایر مشاوره و مددکاری اجتماعی این نقش را بر عهده دارد. بنابراین، تحقیق حاضر، با هدف بررسی نقش واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری ها ی مشهد به عنوان نقش واسطه گر در افزایش سرمایه اجتماعی ناجا نگاشته شده است. روش شناسی: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ به لحاظ ژرفایی، پهنانگر و از نظر اجرا و کنترل شرایط تحقیق، یک بررسی پیمایشی و با استفاده از ابزار اندازه گیری پرسشنامه می باشد. با توجه به موضوع، تحقیق حاضر دارای دو جامعه آماری متفاوت می باشد؛ جامعه آماری اول را کارشناسان واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری های شهر مشهد مقدس، به منظور تعیین عملکرد سازمانی تا رسیدن به اشباع نظری (30نفر) و جامعه آماری دوم را نیز، مراجعین واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری های شهر مشهد مقدس که در این مرحله حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 162 نفر تعیین شده را تشکیل می دهند. شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، از 4 سرکلانتری، تعداد 8 کلانتری به صورت تصادفی انتخاب و داده ها جمع آوری شده است. یافته ها: یافته های تحقیق، حاکی از وجود روابط معنی دار بین متغیرهای ارائه شده در فرضیات تحقیق می باشد. بنابراین، بین متغیرهای مستقل عملکرد واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری، میزان بهره مندی از خدمات و رضایت مندی از خدمات مراجعین با متغیر وابسته تحقیق، سرمایه اجتماعی پلیس، رابطه معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که متغیرهای باقی مانده در مدل رگرسیونی، شامل متغیرهای عملکرد واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری و رضایت مندی مراجعین از خدمات واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری، به ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر سرمایه اجتماعی پلیس داشته و توانسته اند براساس ضریب تعیین تعدیل شده، 23 درصد از تغییرات سرمایه اجتماعی پلیس را تبیین نمایند.

زمینه و هدف: امروزه با پیشرفت فناوری و پیچیده شدن کارها، مسوولیت اجتماعی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، مسوولیت اجتماعی در کلانتری ها به عنوان یکی از مهم ترین وظایف ذاتی برای انجام ماموریت ها و ارائه خدمات انتظامی به شمار می روند که این امر زمینه این مطالعه را تبیین و در ادامه با هدف شناسایی مولفه های مسوولیت اجتماعی و تاثیر آن بر کیفیت ارائه خدمات انتظامی، پژوهش ادامه خواهد یافت. روش شناسی: این مطالعه به روش، توصیفی- پیمایشی و برای انجام محاسبات آن از نرم افزار Spss استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان سرکلانتری سوم شهر تهران تشکیل و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، تعداد 99 نفر از آنها مورد سنجش و آزمون قرار گرفتند که برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از ابزار پرسش نامه استفاده شده است. یافته ها: مطالعه نشان داد سنجش پایایی پرسش نامه با ضریب آلفای کرونباخ 0.925 و روایی آن، با تایید سوالات توسط استادان صاحب نظر مورد تایید و پس از تحلیل در سطح اطمینان 99%، رابطه معنی داری بین برخی از مولفه های مسوولیت اجتماعی و کیفیت ارائه خدمات انتظامی وجود دارد و در میان مولفه های بررسی شده، کارهای مراجعین بیشترین و مسوولیت اخلاقی کمترین تاثیر را داشتند. تاثیر مولفه های مسوولیت اجتماعی بر کیفیت ارائه خدمات انتظامی بدان معنا است که بر اساس تغییر در مولفه های مسوولیت اجتماعی، به خوبی می توان تغییر در میزان کیفیت ارائه خدمات انتظامی را سنجید. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد که مولفه های مسوولیت اجتماعی، بر کیفیت ارائه خدمات انتظامی تاثیر مثبت و معناداری دارند و به عبارتی دیگر، سازمان پلیس هر اندازه که به مسوولیت اجتماعی خویش اهمیت بدهد، به طور مستقیم بر کیفیت ارائه خدمات انتظامی تاثیر می گذارد.

زمینه و هدف: در این تحقیق سعی شده است بهترین روش برای توسعه هر کدام از معیارهای شایستگی مدیران عملیاتی ناجا احصا شود. در واقع هدف کلی این تحقیق، مطالعه و بررسی روش های مناسب توسعه و پرورش مدیران عملیاتی ناجا در رابطه با معیارهای شایستگی آنان است.روش: روش تحقیق به روش توصیفی زمینه یابی (پیمایشی) طراحی شده و قلمرو مکانی آن کلانتری های تهران بزرگ است. جامعه آماری، روسای کلانتری ها، معاونین و خبرگان انتظامی کلانتری های تهران بزرگ به تعداد تقریبی 400 نفرند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 196 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری، به صورت تصادفی خوشه ای است. پرسشنامه تنظیمی محقق توسط اعضاء نمونه تکمیل و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس فریدمن داده های تحقیق تجزیه و تحلیل و نهایتا نسبت به ارائه نتایج و راهکارهای اجرایی و کاربردی اقدام گردیده است.نتیجه گیری: بررسی یافته ها نشانگر تایید فرضیه های اول تا سوم و رد فرضیه های سوم و چهارم است. بنابراین نتیجه می گیریم، برای تقویت دانش انتظامی، مسوولیت پذیری و خلاقیت روسای کلانتری های تهران بزرگ به ترتیب روش های گردش مشاغل، ارتقای موقت و ایفای نقش بهترین روش می باشد. همچنین برای تقویت قدرت تصمیم گیری، الگوسازی رفتاری درسطح اطمینان 90 درصد توصیه می شود. در خصوص تقویت قابلیت های ارتباطی نیز، با توجه به عدم تایید فرضیه پنجم، می توان علاوه بر چهار روش فوق از بازی های مدیریتی استفاده نمود.

هدف و زمینه: استرس شغلی یکی از شایع ترین بیماری های عصر ماست. تحقیقات نشان می دهند که استرس شغلی می تواند از ناحیه عوامل فردی، ماهیت و ویژگی های شغلی و نقش های سازمانی، ساختار سازمانی، ارتباطات، مدیریت سازمان و غیره بر فرد وارد شود. بنابراین شناخت و درک صحیح از عوامل استرس زای شغلی و تعدیل و کاهش آن ها تا سطح منحنی نرمال می تواند باعث ایجاد بسترهای رشد و بالندگی سازمان شود. هدف کلی در این تحقیق شناسایی میزان استرس شغلی دانش آموختگان شاغل در کلانتری های تهران بزرگ و عوامل موثر بر آن است.روش: این پژوهش از نوع پیمایشی می باشد. متغیرهای موثر بر استرس که در این تحقیق به آن پرداخته شده است عبارتند از: ویژگی های فردی (سن و جنسیت)، ساختار سازمانی، ویژگی های نقش، آموزش و منابع محیطی. برای سنجش میزان تأثیر هر یک از این متغیرها از روش های مختلف مثل تحلیل رگرسیون ساده و چندمتغیره، ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموختگان دانشگاه علوم انتظامی از سال 1380 تا 1385 می باشند که در کلانتری های تهران بزرگ مشغول به کار هستند. نمونه ها به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند که با توجه به حذف پرسشنامه های ناصحیح و ناقص تعداد 107 پرسشنامه صحیح جهت تحلیل آماری مورد قبول واقع شده اند.یافته ها: بر اساس نتایج تحقیق بین ویژگی های فردی کارکنان (سن، جنسیت، تأهل و ...) و همچنین منابع محیطی با استرس شغلی کارکنان رابطه ای مشاهده نشد؛ ولی بین آموزش، ویژگی های نقش و ساختار سازمانی، رابطه معناداری وجود دارد.نتایج: بر اساس تحلیل رگرسیون چندمتغیره از بین متغیرهای مستقل مورد بررسی متغیر ساختار سازمانی سهم بیشتری در پیشگویی رفتار متغیر وابسته دارد.